Friday, June 17, 2011
వర్షంతో స్నేహం
వానా వానా వానా
నా చెంప నిమిరి పోవమ్మా
చిననాటి నేస్తం లేకున్నా
నీ తోడే నాకు చాలమ్మా
నేనేడ్చిన ప్రతిసారీ
నువ్వు నన్ను చేరాలమ్మా
నా కన్నీరెవరికి కనపడకుండా
తుడిచి వెళ్లి పోవాలమ్మా //వానా వానా//
దూరమైన చిననాటి స్నేహం
మళ్లీ చిగురించేనా
ఇన్నాళ్లకు కలిసిన నేస్తం
తిరిగి దూరమయ్యేనా
ఎలా మరచిపోనమ్మా మా నేస్తాన్నీ
ఎలా చంపుకోనమ్మా ఈ స్నేహాన్నీ
మా మథ్యన మిగిలిందొక
పెను అగాథమేనా..
విథి రాసిన రాతలో
మాదొక వింత కథయేనా.. //వానా వానా//
ఒక బండరాయిలా నేను
పైకి కనిపిస్తున్నా
లోలోన వర్షించే
కారు మబ్బులా ఉన్నా
తీరమెంత శాంతమైనా
కడలి అలలు దాగేనా
నాలో రేగే అలజడిని
ఈ అలలు మింగగలిగేనా
ఈ వర్షం వెలిసే లోగా
మనసారా ఏడవగలనా... //వానా వానా//
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
nice!
ReplyDeleteమందాకిని gaaru..thank you very much.
ReplyDelete