Friday, December 9, 2011

ఎద సవ్వడి

పల్లవి:

అ:ఎదలో ఏదో చిరు సవ్వడి
చేసింది ఎంతో అలజడి
నీ మాటే చెవినపడి
ఎగిరింది మది ఎగసిపడి

ఆ:నీ చెంత చేరాలనీ వయసు
రొదపెడుతోంది మనసు
నీతోనే కూడాలనీ ప్రాయం
ముడిపెడుతోంది ప్రాణం

అ:కలలో విహరిస్తోంది తనువు
నీ జత కూడి

ఆ:అలలా ప్రవహిస్తోంది తలపు
నా మతి చెడి //ఎదలో//

చరణం 1:

అ:నీతో కూడిన క్షణమే
కాలం ఆగిపోతే సరి
నీలో కరిగిన ప్రాయమే
చెలరేగిపోదా మరి

ఆ:నీ ఊహలో నేను
శిలలా నిలిచిపోతానులే
నీ ధ్యాసలో నేను
కలలా కలిసిపోతానులే

అ:నా సర్వం నీకేనుగా
నా స్వరం నీదేనుగా

ఆ:నీ చెంత చేరిన మరు నిముషం
నను నేను మరిచానుగా //ఎదలో//

చరణం 2:

అ:నిను చూసిన ప్రతిక్షణం
నాలో అవుతుంది ఏదో అలికిడి
నిను తాకిన మరుక్షణం
నా మది చేస్తుంది ఏదో తడబడి

ఆ:నీ శ్వాసలో శ్వాసనై
అలలా మిగిలిపోతానులే
నీ మనసులో మోహమై
సెగలా రగిలిపోతానులే

అ:నా హృదిలో నీవేనుగా
నా తనువంతా నీ ప్రేమేనుగా

ఆ:నువు నా పక్కనుంటే
ఆ స్వర్గమే నా దవునుగా //ఎదలో//

Wednesday, November 30, 2011

మూగ బంధం

పల్లవి:
-----
అతడు:
మాటలురాని కోయిల ఒకటి
మౌనగీతమే పాడింది
మూగబోయిన హృదయ వీణ
తీయని రాగం పలికింది
గమ్యం లేని జీవితానికి
దేవుడిచ్చిన వరమేలే ఇది //మాటలురాని//

చరణం 1:
---------
అతడు:
ఏనాటి బంధమో ఇది
విడరాని అనుబంధమైనది
అనురాగము పంచుతూ
అభిమానము పెంచుతూ
ఒక దేవతగా నిలిచింది
ఏ భావ చిత్రమో ఇది
నా జతన చేరింది
వెలుగులు చిమ్ముతూ
వలపులు చిందుతూ
ఎదలో మధురిమ నింపింది //మాటలురాని//

చరణం 2:
---------
అతడు:
బీడువారిన ఎడారిలో
పూవులవానే కురిసింది
చితికిపోయిన చీకటి బ్రతుకులో
కొత్తవెలుగులా వచ్చింది
ఊహించని ఆశల పల్లకి
ఎదురుగ నిలబడి పిలిచింది

ఆమె:
ఆగిపోయిన మూగ భాషకు
అక్షరమొదిగిన శిల్పివి నీవు
నేల రాలిన పూలతీగకు
ప్రాణం పోసిన మాలివి నీవు //మాటలురాని//

Friday, October 21, 2011

ఎడారి పుష్పం

ఎడారిలో పూచిన పూవును నేను
పొదరింటికై వేచిన తీవెను నేను
పెనుతుఫానులో చిక్కిన నావను నేను
తీరం కనరాక నడి సంద్రాన నిలిచి ఉన్నాను //ఎడారిలో//

ఎవరో ఒకరు ఎపుడో అపుడు
ఈదారిలో వచ్చి నను చేరదీసి
తనదానిగా చేసుకుంటాడని
ఈచెరనుండి నన్ను విడిపిస్తాడని
ఎదను పరచి ఎదురు చూస్తు
మథనపడే కోయిల నేను
వసంతానికై వేచి ఉన్నాను //ఎడారిలో//

నా రాజు ఈరోజు వచ్చాడని
నన్నెంతో మెచ్చి నాకే మనసిచ్చి
తనతో తీసుకెళతాడని
నా తోడు నీడగా ఉంటాడని
కనులు మూసి కలలు కంటు
నిదురించే రేయిని నేను
ఉదయానికై వేచి ఉన్నాను //ఎడారిలో//

Tuesday, October 18, 2011

నీవే నేనంటా

నీవంటే నేనంటా
నీవెంటే నేనుంటా
నీ కంటి పాపను నేనై
కలలెన్నో కంటూ ఉంటా //నీవంటే//

నీ ఊపిరి నేనంటా
నీ ఊహను నేనంటా
నీ మాటలలో నేనుంటా
నీ మౌనంలో నేనే ఉంటా
నీ పెదవులపై వెన్నెల నేనై
తళతళమని వెలుగుతు ఉంటా
నీ చెక్కిలిపై సిగ్గును నేనై
కితకితలే పెడుతూ ఉంటా //నీవంటే//

నీ తలపే నేనంటా
నీ వలపే నేనంటా
నీ జతలో నేనుంటా
నీ వెతలో నీతోనే ఉంటా
నీ పాటలో మాటలు నేనై
సరిగమలే పలుకుతు ఉంటా
నీ బాటలో అడుగులు నేనై
కడదాకా తోడుగ ఉంటా //నీవంటే//

Monday, October 17, 2011

సాగర తీరంలో

సాగర తీరంలో సంధ్యారాగంలో
ఎగసిపడే చిలిపి అలల
మోహన మురళీ గానం
మనసుపడే చెలియ కనుల
మెరిసే వలపు గాలం //సాగర తీరంలో//

మలి సంధ్య మలుపుల్లో
చెలిపెదవి విరుపుల్లో
చిరుగాలి ఊపుల్లో
చలివాడి విసురుల్లో -
కబుర్లాడుకోనీ..
రెండు తేనె మనసులు
పెనవేసుకోనీ..
రెండు కోడె వయసులు
నులివెచ్చని బిగి కౌగిట
సేద దీరుకోనీ..
రెండు ప్రేమ పావురాలు //సాగర తీరంలో//

తుళ్లిపడే సాగర కెరటాలు
చల్లబడెను తీరం చేరి
అదిరిపడే చెలి అధరాలు
కుదుట పడెను మోహం తీరి -
నెమరువేసుకోనీ..
గడచిన తీపి జ్ఞాపకాలు
ఎదను పరచుకోనీ..
గడిపిన మధుర క్షణాలు
చిరుచెమటల తడి సందిట
తిరిగి రాసుకోనీ..
వలపు ప్రేమ పాఠాలు //సాగర తీరంలో//

Tuesday, October 11, 2011

పల్లె రోదన

రతనాల మా పల్లె నేడు
రాళ్లగుట్టగా మారింది చూడు
సిరులు పండినా మాగాణి నాడు
కరువు కోరల్లో చిక్కింది చూడు
చేయూతనిచ్చే నాథుడే లేడు
ఎవరు వింటారయ్య ఈ రైతన్న గోడు //రతనాల//

అప్పొ సప్పో చేసి పెట్టుబడులే పెట్టి
పంట చేతికి రాక పడరాని పాట్లు పడి
అప్పు తీర్చాలేకా మింగమెతుకూ కనక
ఇల్లు నడపా లేక పిల్లలను పోషించ లేక
భవిత కానారాక భిక్షమెత్తాలేక
పురుగుమందే పదిలమనుకొని
ప్రాణాలు వదిలేను పాపము రైతన్న //రతనాల//

పుచ్చిపోయిన విత్తనాలు
పెరిగిపోయే ఎరువు ధరలు
కూలబడిన కాడి ఎద్దులు
ఇంకిపోయిన తోట బావులు
విద్యుత్తులేని కరెంటు తీగలు
మద్దతే కరవైన ప్రభుత్వ రీతులు
గుండె చప్పుడు ఆగిపోయి
చావుడప్పులు మోగుతుంటే
చేలు చేసే మూగ రోదన
చెవిన పడెనా ఎవరికైనా? //రతనాల//

Monday, October 10, 2011

పల్లె ఏడుస్తున్నాది

పల్లె తల్లడిల్లుతున్నాది
నా పల్లె గొల్లుమంటున్నాది
పల్లెలోని ఇల్లు ఇల్లూ
బతుకుజీవుడాయని ఏడుస్తున్నాది //పల్లె//

పచ్చగ ఉన్న పొలాలన్నీ
ఏడారిలా ఎండిపోయె
వానసినుకు నేలరాలక
భూములన్నీ బీడులాయె
తిండిగింజలే కానరాక
గంజినీళ్లే కరువాయె
రోగమొచ్చి మంచానపడితే
మందు మాకూ లేకపోయె
కళకళలాడిన ఊరంతా
వల్లకాడుగ మారిపోయె //పల్లె//

గుండెనిండా నిండుకున్న
బాధలే మా చుట్టాలాయె
ఎదురుచూపులకు బదులుగా
మాకుమిగిలేది కన్నీళ్లేగా
పల్లె కన్నీరు పెడుతూఉంటే
దేశమేగతి బాగుపడునురా
తల్లిపాలే ఇంకిపోతే
పిల్లలేరీతి ఎదుగునురా
ఇకనైనా కళ్లు తెరచి
పల్లెను బతికించుకుందామురా
మన పల్లెలను బతికించుకుందామురా//పల్లె//